πεσωματιά

και πεσοματιά και πεσματιά, η, Ν

1. πτώση, πέσιμο

2. τραύμα, τραυματισμός από πτώση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πεσ- τού έ-πεσ-α, αόρ. τού πέφτω, κατά τα θηλ. σε -ωματιά (πρβλ. λαδ-ωματιά, δαγκ-ωματιά)].